domingo, 20 de febrero de 2011

Tarde de domingo rara

Hoy ha sido un gran día lleno de pilas recargadas, vacío de horas de estudio y en buena compañía conocida en el exilio.
Sara me ha acompañado estos días postexámenes y horas de sueño recuperadas. Saber que duerme en el sofá es saber que la vida sigue, que siempre encontramos a gente nueva en el camino que hacen que los cambios sean para mejor.
Tras un fin de semana de pelis, poco alcohol (sólo el necesario), muchas risas, comida sana y de encierro voluntario en casa, se avecina un nuevo cuatrimestre lleno de cosas nuevas, filósofos por descubrir y de tachar días en el temido calendario. Antes de que llegue el último día a tachar pienso ser feliz muchos de ellos, con Alba, con Sara y con cualquiera que se atreva a mostrarse, como poco a poco vamos haciendo nosotras.
Nunca se me ha dado bien hacer nuevos amigos, siempre he necesitado que alguien dé el primer paso, pero aquí todo parece ser mucho más fluido. Será porque no tenemos a nadie, porque la vida ha vuelto a empezar por unos meses, por el aire de la sierra... por lo que sea, pero me alegro de poder tener a Sara al otro lado de Granada dispuesta a pasar unos días conmigo, convertirse en ocupa (sí, con C de ocupación "consentida") en casa y no tener que hablar para sentirnos cómodas. Poder pasar tiempo en compañía sin dar explicaciones, simplemente siendo cada una construyendo un mundo compartido; ponernos al día sobre 22 años sin conocernos. Saber que toca el piano, que su ex le vuelve loca, que se siente un pato con las "telas", que se siente igual de idiota que yo estudiando lo que estudia y que algún día será libre. Y yo lo sé.
Así que supongo que en esta tarde de domingo rara, más bien noche de domingo solitaria en casa, sólo me queda agradecer las nuevas compañías que el dinero de la beca no podrán pagar.

p.d. No sé si ho llegiras, Sara, però gràcies per tot, cor!

1 comentario:

  1. Sara se manifiesta ejjeje jolines!! moltíssimes gràcies per escriure i que jo surti a l'escrit m'encanta que t'agradi estar amb mi i que sobretot ens ho haguem passat de puta mare com si ens coneguéssim de tota la vida tot i que falta molt però m'agrada la sensació aquesta de no haver de forçar res simplement la naturalitat es deixa notar en l'ambient i :P definitivament sóc ocupa amb c o amb k !! ejjeje m'encanta! es com si fos casa meva...:)però no se si vindré més si no hi ha faletes sense lactosa eh! ejjejej bOniCaa!!! m'ho he passat molt bé i que guay poder compartir aquesta perreria de finde peliculero amb tu mAria de mi corasón!
    ps: lo del ex lo de les "telas" etc... ejjeje que putilla ets e!! jejejej

    muaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

    ResponderEliminar