miércoles, 2 de febrero de 2011

"Shhh"ecretos

¿Por qué tenemos secretos? ¿Nos sirven para esconder lo que realmente somos? ¿En qué nos ayudan? ¿Cuántas cosas nos hacen perdernos? ¿Qué esperamos de ellos? ¿Por qué guardamos parte de nosotros, quizás las más importantes, como si fueran tesoros que nadie debería descubrir nunca? ¿Por qué al contárselos a alguien le pedimos que no los cuente como si ese alguien no supiera lo que es un secreto? ¿Por qué nos escondemos detrás de ellos?
Siempre he tenido secretos, quizá más que la media. La mayoría son cosas que me avergüenzan, otros explican demasiado lo que soy realmente y harían caer esa máscara que me he forjado a base de años; otros, simplemente, son cosas que me parece que nunca pasaron; algunos son pequeños recuerdos que jamás le contaré a nadie; pocos tienen algún valor más allá del que yo les doy; muchos podría decirlos sin pensar y luego arrpentirme para siempre; otros tantos me sirven para sobrellevar el día a día; algunos son ilusiones que me hacen levantarme cada mañana; tengo algunos que ni siquiera sé si existen y otros de los que nunca llegaré a ser consciente de que los tengo.
No son secretos mejores que los del resto, simplemente son los míos. Secretos y más secretos que, aunque sea a nosotros mismos, nos muestran nuestra verdadera cara, nuestros miedos y nuestras certezas.
Cuántas noches de no-dormir pensando en si contar algo o no hacerlo, cuántas declaraciones retenidas en la punta de la lengua... Es como si pensásemos que si los contamos, los demás no podrán entendernos, incluso querernos, que nuestro lado oscuro apagará la luz de los grandes momentos. Ésos que, al fin y al cabo, quedan siempre para nosotros.
p.d. "Tienes secretos que sé, nunca los vas a contar" Fito ha sonado cuando acababa de escribir estas líneas. A veces, Leibniz tiene razón y hay algo parecido a una "armonía preestablecida"...

1 comentario:

  1. Els secrets ho són mentre estan amagats, amagats en algun lloc de les teves butxaques o del teu paladar, quan els vebalitzas i ho dius a altres, ja no són un secret, son una cosa que sap més o menys gent.
    un ptonasss

    ResponderEliminar